As formas de acusativo realizan na frase nominal a función de CD (Xoán tróuxote á facultade), a de atributo (Seica es a irmá de Xoán. Pois sereina.../ Sodes de Santiago? Si, sómolo), e a de predicativo do suxeito (Vostede non é a sogra do Fidel? -Sona, señor, sona.). A estas funcións temos que engadirlle a de suxeito do infinitivo nas estruturas de verbo finito+infinitivo+pronome: fíxente rir. (Fixen que ti rises)
O pronome de acusativo de 3ª persoa, tanto singular como plural, presenta distintos alomorfos con distribución complementaria (no/na, nos/nas; lo/la, los/las; o/a, os/as)
No/na, nos/nas: a forma verbal remata en ditongos.
Recitou un poema= Recitouno
Sentiu morriña= Sentiuna
Lo/la, los/las: forma verbal rematada en –r ou en –s ou despois dun pronome átono de dativo que finalice en –s e do pronome interrogativo u.
Vestir unha saia=Vestila
Tirar o lixo= Tiralo
Deulles un agasallo= déullelo
Díxome que buscase o libro. Ulo?
O, a, os , as: colócanse despois dunha forma verbal rematada en consonante que non sexa nin –r nin –s (lévano á universidade), despois de vogal (lévao á universidade) e cando o pronome vai anteposto ao verbo (mercáchelas, non as mercaches).
Comentarios
Publicar un comentario