Saltar ao contido principal

Acusativo e dativo


Existen formas exclusivas de acusativo (te, o, a, os, as, cos seus alomorfos) e formas exclusivas de dativo (che, lle, lles), e outras empréganse tanto no dativo coma no acusativo (me, nos, vos).


O galego conta con dúas formas pronominais átonas na segunda persoa (te, CD/che, CI) e na terceira (o, lo,no, CD/lle, CI), distinguíndose da primeira persoa, representada pola forma me para ambas funcións.

Na segunda persoa é onde a nosa lingua particularmente dispón dunha forma, che, indicativa do CI. A maioría das linguas non presentan esta diferenciación, sendo o acusativo o que reúne ambas funcións. Así, en castelán temos: No te veo/No te veo el coche, fronte ao galego: Non te vexo/Non che vexo o coche.

Ás persoas estranxeiras resúltalles difícil saber cando se emprega o clítico de acusativo te e o de dativo che, por iso hai unha norma pola que se poden guiar: substituír estas formas polos pronomes de 3ª persoa, lle (dativo)  e o (acusativo), o primeiro corresponderíase co uso de che e o segundo co te. Por exemplo, se temos a frase Vin __ hoxe á mañá para saber cal das dúas formas do pronome é a correcta primeiro fanse as substitucións, Vino hoxe á mañá e *Vinlle hoxe á mañá observando que  a correcta é a primeira polo que a oración coa forma de segunda persoa sería:  Vinte hoxe á mañá.

Esta distinción pode incluso ser complexa para os propios galegofalantes posto que na zona costeira da provincia da Coruña aparece o fenómeno coñecido como cheísmo, emprego de che nos usos que corresponderían á forma pronominal te; o contrario ocorre no sur da provincia de Ourense e Pontevedra co uso de te, fenómeno chamado teísmo.
Estes fenómenos podémolos observar nos vídeos mostrados a continuación:


Comentarios

Publicacións populares deste blog

Serie átona

NÚMERO PERSOA E XÉNERO NON REFLEXIVO REFLEXIVO DATIVO ACUSATIVO SINGULAR 1ª me 2ª che te 3ª Masculino lle o, lo, no se Feminino a, la, na PLURAL 1ª nos 2ª vos 3ª Masculino lles os, los, nos se Feminino as, las, nas

Pautas para o emprego de dativo e acusativo

A liña entre o dativo e o acusativo pode resultar difusa. Hai casos nos que a presenza dun clítico acusativo ou dativo débese a construcións distintas do predicado sen gran diferenza de significado; outras veces a linguaxe semella ter dúas opcións de escolla; outras a selección dun ou outro pode vir acompañado dun cambio de significado. En complexos verbais con dous predicados, dos que o dependente é un infinitivo, o clítico complemento do verbo principal pódese referir, ao mesmo tempo ó suxeito do verbo modal. A escolla do clítico de acustivo ou de dativo depende en parte das características do verbo principal e, en parte, das do predicado dependente. Podo escoitar che esa nova voz antes de saír. Cos verbos de orde e causativo (mandar, deixar, facer...) e cos de percepción (ver, oír , sentir...) prefírese o acusativo se o infinitivo é intransitivo e o dativo se o predicado é transitivo,sobre todo se ten CD expreso. María fíxo a calar, pero logo deixou lle facer unha